_ یک جمعه صبح _
|
ابر سیاه
|
۰ نظر
" ابر سیاه "
نوشته هایم ، نقاشی هایم ، طراحی هایم ، عکس هایم ، موسیقی هایم و ...
طبقه بندی موضوعی
-
-------------- نوشته هایم --------------
(۴۴)-
رمان ِ سیاه
(۹) -
سیاهنامه ی " ابر سیاه "
(۲۷) -
من و فاحشه های شهرم
(۶) -
نوشته های کوتاه
(۲)
-
-
-------------- عکس هایم --------------
(۳۰)-
عکس های خودم
(۱۹) -
عکس هایی که گرفته ام
(۶) -
عکس هایی که ویرایش کرده ام
(۵)
-
-
-------------- نقاشی هایم --------------
(۱۷) -
-------------- علایقم --------------
(۶)
کلمات کلیدی
بایگانی
- ارديبهشت ۱۳۹۳ (۱)
- فروردين ۱۳۹۳ (۱)
- اسفند ۱۳۹۲ (۷)
- بهمن ۱۳۹۲ (۳)
- دی ۱۳۹۲ (۳)
- آذر ۱۳۹۲ (۷)
- آبان ۱۳۹۲ (۲)
- مهر ۱۳۹۲ (۲۶)
آخرین مطالب
وقتی ازدواج کردم ، تازه فهمیدم مزه ی اصلی ِ زندگی چیه ...
_ اسپرمخانه ی مغز _
|
ابر سیاه
|
۰ نظر
خنده دار نیست و من هرگز نمیخندم ...
به اینکه سالیان ِ سال دروغ گفتند و من باور کرده ام ...
برای جلوگیری از فرار ِ من از حقیقت ِانسانیت ِ آنها ...
سالیان ِ سال به من دروغ گفتند ...
اما حقیقت را ساده تر از آنچه که آنها فکرش را میکردند از صندوقچه ی کثیف ِ ذهنشان بیرون کشیده ام ...
و اکنون میدانم ،
اسیر ِ انسانهایی شده ایم ،
که " اسپرم هایشان در مغزهایشان تولید میشود ، و عشقشان در لباس های زیر "
مغزهایشان ، حتی میتواند برهنگی ِ وجود ِ پوشیده ات را با تمام وجودش حس کند ...
آنگاه عشق میورزند ، به میزان ِ ترشح ِ مغزشان ...
تو را دوست دارند ، به میزان ِ کشف ِ برهنگی ِ وجودت ...
و تورا درک میکنند ، تا زمانی که جسمشان از تن ِ تو تغذیه میکند ...
اکنون ، تو عاشقانه اسیر ِ قلب ِ پاک و ظاهر ِ بی آلایش آنها میشوی ...
و من با حسرت ، عزادار ِ روزهای ِ از دست رفته ای هستم که طُعمه ی آنها بوده ام ...
...
...
...
...
...
_ اسپرمخانه ی مغز _
سیاهنامه ی " ابر سیاه "
طرح : اسپرمخانه ی مغز _ از گالری شهوت ( خودم + مداد + PS cs6 )
...
...
...
...
...
_ واقعا تا واقعیت _
|
ابر سیاه
|
۰ نظر
در واقع ما ها " اصلا " آدم های خاصی نبودیم ...
...
ماها فقط " واقعا " متال گوش میکردیم ...
" واقعا " با موسیقی ، زندگی کردیم ...
" واقعا " هنر ، همه ی زندگیمون بود ، حتی اگه هیچ وقت به جایی نرسیدیم ...
" واقعا " عاشق زیرزمین بودیم و " واقعا " اونجا زندگی کردیم ...
" واقعا " همه ی لباس هامون مشکی بود ...
لباسامون یا بوی ِ نم میداد یا حرارت موتورخونه رنگشو عوض کرده بود ...
" واقعا " بلک متال گوش میکردیم ...
ولی " واقعا " شیطان پرست نبودیم ...
" واقعا " آدم های آرومی بودیم ...
" واقعا " به آدمها کاری نداشتیم و بهشون آزاری نرسونیدم ...
" واقعا " از همه ی آدمها با عقایدی که جامعه بهشون القا کرده متنفر بودیم ...
" واقعا " بر روی عقایدمان متعصب بودیم ...
" واقعا " برای عقایدمون جنگیدیم و خیلی چیزامون رو از دست دادیم ...
" واقعا " کسانی که دوستشان داشتیم را به خاطر عقایدمان از دست دادیم ...
...
" واقعا " جنگیدیم ...
با خانوادمون جنگیدیم ...
با جامعه جنگیدیم ...
با دوستامون ...
با غریبه ها ...
با نگاه ها ، حرف ها و افکار ِ مردم،که علیه مون بود ...
با عقاید ی که آدمها به زور میخواستند توی مغزمون جا کنند...
با اخلاق و رفتار و نوع ِ معاشرت ِ آدمهای ِ عامی ...
با نوع ِ ارتباطات ِ اجتماعی شون ...
با مُد ...
با تهاجم ِ فرهنگیشون ...
و " واقعا " خیلی چیزهارو از دست دادیم ...
ما ها اصلا ژست روشنفکری نداشتیم ...
" واقعا " متنفر بودیم از روشنفکری و روشنفکر نماها ...
ما فقط فرهنگ ِ مخصوص ِ خودمون رو داشتیم ...
ماها واقعا آدمهای خاصی نیستیم ...
فقط یه سری آدمهای " واقعی " بودیم که همون چیزی که " میگفتیم " ، " واقعا " بودیم ...
و " واقعا " همونی هستیم که " واقعا " هستیم ...
خیلی ها " واقعا " ماها رو آزار دادن ...
و " واقعا " خیلی از آرامشمون رو از دست دادیم ...
" واقعا " خیلی از دوستامون یا " افسرده " شدن یا " قرص های اعصاب " رو جایِ شام و نهارشون میخورن ...
ما ها ، اهل تظاهر نبودیم ...
آدم های تقلبی نبودیم ...
هیچ وقت نخواستیم که توو خیابون نگاهمون کنن ...
بهمون بخندن و برچسب هاشونو آماده کنن ...
ما ها واقعا آدمهای خاصی نبودیم ...
چون " واقعا " همونی بودیم که " واقعا " بودیم و جنگیدیم و نخواستیم در
مقابل دستوراتِ جامعه ی هزره و افکار کثیف و پوچ ِ مردمِ شهوت زده ی پول و
جنسیت ، کمر خم کنیم و زانو بزنیم ...
...
...
ماها واقعا آدم های خاصی نبودیم ...
فقط واقعی بودیم ...
...
...
...
...
...
_ واقعا تا واقعیت _
من و فاحشه های شهرم _ " ابر سیاه "
عکس : خودم + PS cs6
عکاس : یک دوست
...
...
...
...
...
_ قِدّیس ِ تنهایی _
|
ابر سیاه
|
۱ نظر
اکنون زمان ِ پایان ِ توست ...
به تنهایی ِ درونت خیانت کن ...
از حقیقت ِ خودت دور شو ...
تاریکی ِ ات را از بین ببر ...
به انسانها پناه ببر ...
و آلوده ی آنها شو ...
...
هـ َ هـَ هـَ ...
اکنون آزادی را احساس میکنی ؟؟؟
آزادی را احساس کن ...
احساس کن ...
بَرده ی خوش لباس و خوش چهره ...
آنها باعث میشوند تنهایی را حس نکنی ؟؟؟
دیگر تنهایی را حس نمیکنی ؟؟؟
حس نمیکنی ؟؟؟
نه ؟؟؟
نه ؟؟؟
نه ...
آنها فقط باعث میشوند به اجبار به خودت بفهمانی که اکنون تنها نیستی ...
حقیقت چیز دیگریست ...
تنهایی در درونت غوغا میکند و روحت با کثیف شدن در کنار ِ انسانها بی حس شده است و نمیتواند عمق ِ این تنهایی را به تو بفهماند ...
من هم هنوز صدای ِ گریه هایش از گوش هایم عبور میکند ...
که در تاریکی ِ شب ...
با چشمهایی بُهت زده به چشمهایم نگاه میکرد و میگفت ...
" من از تنهایی می ترسم " ...
و آسمان چه زیباست وقتی میخواهی با دیدنش اشک هایت سرازیر نشود ...
و زیباست دیدن ِ خوشحالی ِ آنها که از خودشان فرار میکنند و به انسانها پناه میبرند ...
بگذار انسانها خوشحال باشند ...
تو ، خودت ، مواظب ِ پاکی ات باش ...
تنها راه نجات این است که " به قدیس ِ تنهایی ات ایمان بیاوری " ...
بگذار پناهت باشند کاغذ هایی سیاه میشوند و هرگز تو را آلوده نمی کنند ...
...
...
...
...
...
_ قِدّیس ِ تنهایی _
سیاهنامه ی " ابر سیاه "
طرح : کاغذ های ِ مقدس ( خودم + مداد + PS cs6 )
...
...
...
...
...
به تنهایی ِ درونت خیانت کن ...
از حقیقت ِ خودت دور شو ...
تاریکی ِ ات را از بین ببر ...
به انسانها پناه ببر ...
و آلوده ی آنها شو ...
...
هـ َ هـَ هـَ ...
اکنون آزادی را احساس میکنی ؟؟؟
آزادی را احساس کن ...
احساس کن ...
بَرده ی خوش لباس و خوش چهره ...
آنها باعث میشوند تنهایی را حس نکنی ؟؟؟
دیگر تنهایی را حس نمیکنی ؟؟؟
حس نمیکنی ؟؟؟
نه ؟؟؟
نه ؟؟؟
نه ...
آنها فقط باعث میشوند به اجبار به خودت بفهمانی که اکنون تنها نیستی ...
حقیقت چیز دیگریست ...
تنهایی در درونت غوغا میکند و روحت با کثیف شدن در کنار ِ انسانها بی حس شده است و نمیتواند عمق ِ این تنهایی را به تو بفهماند ...
من هم هنوز صدای ِ گریه هایش از گوش هایم عبور میکند ...
که در تاریکی ِ شب ...
با چشمهایی بُهت زده به چشمهایم نگاه میکرد و میگفت ...
" من از تنهایی می ترسم " ...
و آسمان چه زیباست وقتی میخواهی با دیدنش اشک هایت سرازیر نشود ...
و زیباست دیدن ِ خوشحالی ِ آنها که از خودشان فرار میکنند و به انسانها پناه میبرند ...
بگذار انسانها خوشحال باشند ...
تو ، خودت ، مواظب ِ پاکی ات باش ...
تنها راه نجات این است که " به قدیس ِ تنهایی ات ایمان بیاوری " ...
بگذار پناهت باشند کاغذ هایی سیاه میشوند و هرگز تو را آلوده نمی کنند ...
...
...
...
...
...
_ قِدّیس ِ تنهایی _
سیاهنامه ی " ابر سیاه "
طرح : کاغذ های ِ مقدس ( خودم + مداد + PS cs6 )
...
...
...
...
...
_ قوانین ِ درون _
|
ابر سیاه
|
۰ نظر
دیواره ی تن ِ خود را ، با نیزه های سُربی ِ بپوشان تا انسانها نتوانند به تو نزدیک شوند ...
همچون درخت ها بر خاک ریشه کن ، تا نتوانند مسیر ِ قدم هایت را تغییر دهند ...
و آنها که میخواهند دستانِ تو را بگیرند را با طناب ِ قضاوت های ِ سیاهت ، اعدام کن ...
نگذار به تو نزدیک شوند ...
نگذار زیبایی ِ ات را از تو بگیرند ، تا مجبور شوی ، روزی با حسرت و عذاب زندگی کنی ...
...
مطمئن باش به بهانه ی خروج از بحران ِ تنهایی ات ، آنقدر به تو ضربه میزنند که صدای ِ خُرد شدن ِ جسد ِ سرد ِ درونت را خواهی شنید ...
صبر کن ...
صبر کن ...
به نبودن ِ آنها عادت خواهی کرد ...
...
و مطمئن باش ، نابودی ِ تو از زمانی آغاز خواهد شد که :
" به انسانها اعتماد کنی ،
حصار درونت را باز کنی ،
اسرار ِ خود را بازگو کنی ،
و سیاهی ِ درونت را به بهانه ی ورود ِ آنها پاک کنی "
...
...
...
...
...
_ قوانین ِ درون _
سیاهنامۀ " ابر سیاه "
طرح : قوانین ِ درون ( خودم + ماژیک + PS cs6 )
...
...
...
...
...
_ جَنینِ مُرده _
|
ابر سیاه
|
۰ نظر
آلزایمر زودرس گرفتم ...
نمیدانم کی بود که همین روزها برایم متولد شد ...
نمیدانم کی بود که همین روزها متولد شده بود ...
وقتی آمد آن قدر خندیدیم ...
بهشت نزدیک بود و حتی عطرش من را به نهایت اش میبرد ...
خوب میداند ...
میگویند " مواظب خنده های از ته دلت باش ... آنها تنها باعث میشوند که روزی اشک هایت به همان شدت نابینایت کند ... "
رابطه ی ما خیلی خوب بود ...
ما خیلی شبیه هم بودیم ...
دوستش داشتم و عجیب عاشق دست هایش بودم ...
دستهایی که گاهی زیر پلک هایم را خشک میکرد ...
ما خیلی خوب بودیم ...
چون من بودم و او نبود ...
یک قاعده ی عاقلانه و غیر منطقی بود ...
"با اینکه نبود ، ولی همیشه برایم بود و نمیدانم بودنش چگونه بود که همه ی قوانین خلقت را نقض میکرد "
رابطه ی ساده ی ما تنها ، با حاملگی ِ مغز ِ من ، پایان یافت ...
هدیه اش ، جنین مُرده ی شش ماهه ای بود که از درون قلبم هیچگاه متولد نشد ...
روانپزشکم خیلی راحت گفت " قلبت را باید سزارین کنیم ، تا بتوانیم برای همیشه از عفونت یک لخته خون ِ احساسی راحت بشوی "
به هرحال ...
من برای امشبش یک شاخه گل رز سپید خریدم ...
در همان کافه نشستم ... سیگارش را کشیدم ... قهوه ی دست نخورده اش را خوردم ...
کادو اش را که همیشه آرزویش را داشت باز کردم و همه اش را خواندم و تولدش را به صندلی خالی اش تبریک گفتم ...
...
...
...
...
...
_ جَنینِ مُرده _
سیاهنامه ی " ابر سیاه "
طرح : جنین ِ مُرده _ از گالری جنین ( خودم + مداد + PS cs6 )
...
...
...
...
...
_ آرایشگاهِ درون _
|
ابر سیاه
|
۰ نظر
همه چیز از آنجا آغاز شد که در اتاقی با دیوار های سپید رنگ ، روحم را حس کردم .
فهمیدم ...
فهمیدم درد دارد این دانستنی که انکارش میکنند ...
سخت میگذشت و دیوارهای سپید روز به روز احمقانه تر به نظر میرسیدند ...
انسانها روحم را از من گرفته بودند ، خشک کرده بودند و وصله شده به خودم برگردانده بودند...
.
اختلافاتِ ما اساسی بود ...
آنها به جسمم نگاه میکردند و به من القا میکردند که " تو دیوانه ای " ...
و من به درونم نگاه میکردم تا با چشمهای کثیفشان مواجه نشم ...
اختلالات ِ هورمونی بهانه شان بود ...!
.
به من میگفتند دیوانه !
آیا من دیوانه ام ؟؟
آیا من دیــــوانه ام ؟؟؟؟
.
"" آنها دیوانه بودن ِ من را باور کرده اند فقط به این دلیل که تعدادشان بیشتر است ""
.
روحم را با سرنگ کشیدم ...
کوتاهش کردم ، مرتبش کردم و آن را شستم و جای دستهایشان را پاک کردم ...
خیلی خوشحال بودم ...
وقتی تغییر را حس کردم ، آنها فهمیدند و تنها ، اتاقم را در آسایشگاه عوض کردند ...
.
اکنون ، هنوز هم در همان آسایشگاه هستم ، فقط در اتاقی که به مجازات،دیوارهایش سیاه است ...
...
...
...
...
...
_ آرایشگاهِ درون _
سیاهنامه ی " ابر سیاه "
عکس : خودم + PS cs6
...
...
...
...
...
_ سطل زباله _
|
ابر سیاه
|
۰ نظر